“ที่นี่พวกเขาได้รับบริการขั้นพื้นฐานทั้งหมด รวมถึงการศึกษาด้านสุขภาพ การศึกษาเกี่ยวกับความเสี่ยงจากทุ่นระเบิด และการให้ความรู้เรื่องเอชไอวี/เอดส์” Jennet Siama Zebedeo ผู้แทนสำนักงานข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ ( UNHCR ) กล่าวที่สถานี Alero way ซึ่งผู้ที่เดินทางกลับด้วยความปิติจะอยู่สำหรับสองคน หรือสามวันในขณะที่เจ้าหน้าที่ของหน่วยงานตัดสินใจเลือกปลายทางสุดท้ายจากนั้นพวกเขาจะถูกขนส่งด้วย รถบรรทุกของ UNHCRไปยังหมู่บ้านบ้านเกิดของพวกเขารอบๆ
เมือง Yei, Maridi, Yambio และ Juba“ผมมีความสุขมากที่ได้กลับมายังมาตุภูมิของผม”
จอร์จ ทาบัน คลีโอพัส วัย 42 ปี กล่าวขณะกระโดดลงจากรถบรรทุกคันหนึ่ง หลังจากที่ขบวนมาถึงบ่ายวันอังคารพร้อมผู้ลี้ภัย 262 คนจากเมืองโมโย ทางตอนเหนือของยูกันดา ชาวซูดานส่วนใหญ่ได้เห็นบ้านเกิดของพวกเขาเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี
Cleopas ออกจากบ้านของเขาที่ Kopera ซึ่งอยู่ห่างจาก Yei ไปทางตะวันตก 20 ไมล์ และข้ามไปยัง Moyo ในปี 1993 ซึ่งเป็นช่วงที่สงครามทางตอนใต้ของซูดานถึงจุดสูงสุด เขากล่าวว่าความกังวลทันทีของเขาคือการปลูกพืชและหาเงินที่จำเป็นสำหรับสินสอดทองหมั้นที่โดดเด่นสำหรับภรรยาชาวยูกันดาของเขา
“ผมมีลูก 7 คนกับภรรยาชาวยูกันดา และพ่อแม่ของเธอต้องการวัว 3 ตัวและเงิน 250 ดอลลาร์” เขากล่าว “ฉันไม่สามารถจ่ายเงินได้ ดังนั้นพวกเขาจึงพาเธอและลูก ๆ ของฉันไปในวินาทีสุดท้ายของการส่งตัวกลับ” ผู้เดินทางกลับประเทศอื่น ๆ กำลังเผชิญกับปัญหาสินสอดที่คล้ายกันและได้ออกจากหุ้นส่วนในยูกันดา
Regina Kila Louis วัย 22 ปี ได้พบกับปู่ย่าตายายและญาติคนอื่นๆ อีกครั้งอย่างมีความสุข
ในระหว่างการต้อนรับอย่างอบอุ่น แม่ของทั้งสองหนีไปกับพ่อแม่ของเธอที่ยูกันดาเมื่อเธออายุเพียงหกขวบ เธอหวังว่าจะได้รับเงินกู้ขนาดเล็กเพื่อที่เธอจะได้สร้างบ้านและเริ่มต้นธุรกิจ สามีชาวยูกันดาของเธอเป็นหนี้สินสอด และเธอจะไม่กลับไปคบกับเขาอีกจนกว่าเขาจะจ่ายเงินให้ครอบครัวของเธอ
หลังจากความล่าช้าในปีที่แล้วเนื่องจากปัญหาด้านความปลอดภัยและการขนส่ง UNHCR เริ่มรับชาวซูดานกลับประเทศจากประเทศเพื่อนบ้าน เช่น เอธิโอเปีย เคนยา สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (DRC) และสาธารณรัฐแอฟริกากลางในเดือนธันวาคม และอัตราการส่งกลับก็คงที่ ตั้งแต่นั้นมา ขบวนรถล่าสุดนี้ทำให้จำนวนผู้ได้รับความช่วยเหลือจาก UNHCR กลับมาเป็น 10,113 คน
นอกเหนือจากผู้ลี้ภัยในประเทศเพื่อนบ้านแล้ว ชาวซูดานกว่า 4 ล้านคนต้องพลัดถิ่นภายในประเทศจากสงครามที่ยาวนานหลายสิบปีทางตอนใต้ ซึ่งแยกออกจากความขัดแย้งที่ยังคงลุกลามในภูมิภาคดาร์ฟูร์ทางตะวันตกของซูดาน ซึ่งผู้คนกว่า 2 ล้านคนถูกถอนรากถอนโคน รวมทั้งกว่า 200,000 คนที่หนีไปทางตะวันออกของชาด
แนะนำ : รีวิวหนังไทย | คู่มือพ่อแม่มือใหม่ | แม่และเด็ก | เรื่องผี | แคคตัส กระบองเพชร
